De kans dat ze blind wordt is aanwezig - Deel 3

Als ze bijna 4 maanden oud is, krijgen we eindelijk de oproep voor Maastricht, vol goede moed gaan wij op pad. Eindelijk krijgen we antwoorden, tenminste dat dachten we. We zoeken oppas voor de oudste, en samen met Fleur haar tweelingzusje gaan we naar Maastricht. Twee baby’s mee, op een onderzoek naar een onbekende oog aandoening? Een feestje kan ik je zeggen! Het vergt wat kunst en vliegwerken hoor.

Anyway, de arts een wat oudere man doet zijn onderzoeken bij Fleur. Weer met die gekke spreider, en weer moet ze huilen. En weer doe ik met d’r mee! Ik niet alleen, gok eens wat tweelingen doen? Die huilen samen! Leuk.! De arts kijkt, doet zijn bevindingen en zegt: meneer mevrouw, ik weet het niet.. Ik zou haar oogje kunnen opereren.. Dan zakt de pupil naar de juiste plek. Ik heb alleen niet de zulk klein operatie materiaal, we zouden even moeten wachten voor het kan. Maar de kans dat ze blind wordt is aanwezig. Dat is aan u welke keuze u hierin wil maken.​

Met deze boodschap compleet verslagen moesten we naar huis, en in een vervolg afspraak zouden we dingen concreet maken. Zit je dan in de auto, een uur terug naar huis, met 2 baby's van 4 maanden, en jij moet een beslissing maken of je je kind laat opereren / blind worden? Dat kan toch niet!! Hoe kan je hierin eenkeuze maken? ONMOGELIJK!!! Dit breek je moederhart. Enkele weken gaan voorbij en we besluiten zeker geen operatie te willen doen. Dit is niet te doen. Wanneer het moet en er geen andere opties zijn, dan zou het moeten. Maar nu, NEE. Na een tijdje gaat op maandagavond laat onze telefoon, ik gok dat het ergens in de zomer is geweest. Mevrouw u spreek met Dr. .... Van het ziekenhuis in Maastricht, sorry dat ik zo laat bel. Komt het gelegen?

*side note: schrok me rot! Manlief was werken. "Uhh" stotter ik "ja, mevrouw, woensdagochtend heb ik een x aantal oogartsen in Maastricht voor een congres, zou u met Fleur kunnen komen om half 10? Want ze willen graag naar Fleur kijken." Wellicht dat hun weten wat ze heeft? Oké, dat moet ik gaan regelen, werkoppas. Je kent het wel.. Maar het lukte ons. En wij gingen naar Maastricht. Wederom met 2 baby`s en zoonlief bij opa en oma. Een x aantal artsen, buigen zich over ons kind van 6 maanden, en tja nee eigenlijk weten we er niks van. Nou zegt een arts in opleiding, ik heb er onlangs iets van gehoord, "1 moment" roept ie. En hij verdwijnt in een kantoor. Een eeuwigheid gaat voorbij, en daar is de jongeman weer. Een brief in zijn handen in het Latijns, maar jawel dat is het! Een naam die ik vervolgens nooit meer uit kan spreken. Diagnose, er is 1 arts in Nederland die er vanaf weet. In Rotterdam, was ik toch maar meteen gegaan.

Geschreven door Jenn
januari 2021

Instagram: jenn__1986